حرمسرای قذافی

ثریا، شخصیت اصلی داستان کتاب حرمسرای قذافی یکی از قربانیان تجاوز جنسی است که شجاعت یافته بود دست متجاوز را – شاید بزرگ ترین متجاوز قرن را – رو کند و از تجربیاتش به عنوان یک برده ی جنسی اسیر در دست یکی از مشهورترین جباران تاریخ برای مردم جهان سخن بگوید. ثریا که یک شخصیت واقعی است، در این کتاب نقاب از چهره مردی بر می دارد که خود را همچون یک رهبر مسلمان انقلابی به مردم کشورش و کشورهای منطقه جا زده بود. اما واقعیت قضیه این بود که معمر قذافی با توسل به ابزار تجاوز جنسی توانسته بود برای مدت ۴۲ سال بر لیبی حکومت کند و در این ۴۲ سال صدها زن و مرد جوان قربانی جرایم جنسی این هول انگیزترین دیکتاتور تاریخ بشر شدند.

از بین قربانیان فقط تعداد معدودی جرات پیدا کردند که دست به افشاگری بزنند و داستان های خود را حکایت کنند. رازهای قذافی به دلایلی که در کتاب حرمسرای قذافی به آنها پرداخته شده می توانست تا سال ها و دهه ها یا شاید حتی تا ابد مکتوم بماند. قربانیان از ترس «بی آبرو شدن» در جامعه ی سنتی لیبی سکوت اختیار کرده بودند و این سکوتی بود که قذافی با بهره گیری از آن توانسته بود برای ۴۲ سال به صورت مستمر مرتکب جرایم جنسی شود.

اما نیک کوژان، نویسنده فرانسوی کتاب حرمسرای قذافی موفق شد تعدادی از قربانیان را به سخن گفتن وا دارد. این اثر ترجمه عنوان اصلی کتاب Gaddafi’s Harem می باشد که نخستین بار در سال ۲۰۱۴ منتشر شد.

شابد باورش برای مخاطب مشکل باشد…

حرمسرای قذافی، زندگینامه معمر قذافی نیست بلکه فقط به یک وجه هولناک از زندگی وی می پردازد، وجهی که عملا تبدیل به جزئی از ساختار جکومتی رژیم قذافی شده بود. نویسنده کتاب برایمان شرح داده چگونه قذافی تعرض جنسی را تبدیل به ابزاری برای استیلا بر دیگران کرده بود. منظور از دیگران طیف وسیعی را شامل می شود؛ از بردگان جنسی ساکن در حرمسرا تا رقبای سیاسی یالقوه و بالفعل قذافی و نیروهای شبه نظامی ای که در ماه های پایانی حیات قذافی علیه او می جنگیدند.

قذافی ای که در این کتاب به تصویر کشیده شده به قدری هول انگیز است که شاید باورش برای مخاطبان مشکل باشد. اما کتاب به قدری مستند و خوب پژوهش شده که جای هیچ تردیدی باقی نمی گذارد.