تفریحات ایرانیان

نویسنده در کتاب تفریحات ایرانیان : مسکرات و مخدرات از صفویه تا قاجاریه به بررسی چند محصول نیروزا، نشئه زا و مستی بخش پرداخته است. وی می گوید : هم موارد بومی مانند تریاک و شراب را بررسی کرده ام و هم محصولات وارداتی مانند چای، قهوه و تنباکو را. داستان جالی این محصولات وارداتی را که ریشه در کجا دارند و چگونه به ایران راه یافتند و بومی سازی شدند بازگو کرده ام. تمام اینها وقتی صورت گرفت که ایران طی مراحل اولیه جهانی شدن و در عصر سلطه امپراتوری ها به جهان خارج متصل شد.

من در ادامه شرح داده ام که چطور چای نزد ایرانیان به مرور و پس از سقوط صفویه از قهوه محبوب تر شد و چرا ایرانیان نوشیدن قهوه را ترک کردند و در مکانی که همچنان قهوه خانه نامیده می شود به نوشیدن چای روی آوردند. من همچنین، به تضاد میان ممنوعیت قانونی و انگیزه های مالی در خصوص چای، قهوه و تنباکو پرداخته ام. در نهایت استدلال من این است که افراط و تفریط، لذت جویی و پرهیزگاری همواره در تاریخ ایران در کشمکشی سازنده با یکدیگر همگام بوده اند. و البته دستاورد بزرگ من در نوشتن کتاب تفریحات ایرانیان آن بوده که خوانندگان ایرانی چیزی درباره تاریخ گذشته شان بیاموزند و به بخش هایی از آن با نگاه دیگری نظر بیافکنند.

متن پشت جلد :

این کتاب به بررسی تاریخ ورود و استعمال مواد مخدر و مسکرات و محرک هایی مثل چای و قهوه و توتون و تنباکو در ایران خصوصا از عصر صفویه به بعد می پردازد.