زمانی که یک اثر هنری بودم

اریک امانوئل  اشمیت، متولد ۱۹۶۰ است.او دکترای فلسفه دارد و اکنون از نویسندگان مطرح جهان به شمار می رود. آثاری که او نوشته، هریک به گونه ی خاص خود، مطرح هستند. کتاب زمانی که یک اثر هنری بودم ، رمانی است غیر متعارف، هم از لحاظ روایت و هم به لحاظ شکل و محتوا. چرا که نوع روایت آن، آمیزه ای است از روایت کلاسیک و مدرن. از این رو، شکل و محتوای آن مشمول دگردیسی پویایی به زبان رمان شده که در آن هستی رمان دگرگون شده است. این رمان نخستین بار در سال ۲۰۰۳ منتشر شد.

از ویژگی های مهم کتاب زمانی که یک اثر هنری بودم ، نام شخصیت هاست. نام هایی چون زئوس، آدام، آنیبال و لویاتان، که هر یک دارای ریشه ای اساطیری هستند و در جهان معاصر، رویکردهایی دیگرگون در تضاد و تقابل با انسان از خود بروز می دهند. در شکلی دیگر می توان گفت، همیشه اسطوره ها در قلمرو انسانی حیات می یابند، چون مکمل یکدیگرند. دیدگاه اشمیت در این رمان به مقوله های هستی و انسان، دارای خصلتی خاص و ویژه است. چرا که او طوری دیگر انسان را مورد بررسی قرار داده تا بعد از طی طریق کردن به اصل خود بازگردد که همانا ریشه و تبار انسانی او را می سازد.