ساندویچ ژامبون

کتاب ساندویچ ژامبون (به انگلیسی : Ham on Rye) نوشته چارلز بوکوفسکی نویسنده آمریکایی و ترجمه علی امیر ریاحی است. بوکوفسکی در این کتاب در قالب صدای درونی خود، شخصیت «هِنری چیناسکی» و سال های طولانی و پر از تنهایی دوران جوانی اش را به تصویر می کشد. در این اثر ما مرتب نظاره گر سرکوب و تهی شدن وجود «هِنری» از ذوق و احساسات و پر شدنش از خشم و نفرت هستیم. نفرتش از انسان ها، جامعه و بیگانگی و گوشه گیری اش روز به روز بیشتر می شود. هِنری از زندگی کردن به دور از انسانیت بیزار است و تنها راه آرامش یافتن او نوشتن است. کتاب ساندویچ ژامبون هم مانند دیگر کتاب های بوکوفسکی سرشار از طنز است، اما طنزی تلخ که پشت لبخند جا می ماند.

متن پشت جلد کتاب :

چارلز بوکوفسکی شاعر و داستان نویس بزرگی است، در ایران نیز بسیار مورد اقبال خوانندگان جدی کتاب قرار گرفته است. ساندویچ ژامبون داستان بلند و جذابی است سرشار از طنز و مطایبه اما در پس طنز، آثار بوکوفسکی به دغدغه ها و دردهای جوامع صنعتی و مدرنی می پردازد که به مرور زمان از روابط انسانی،عشق و عاطفه، مهرورزی و انسانیت تهی می شوند و روابط مکانیکی، سودجویی و بالا رفتن از مراتب اجتماعی به هر قیمتی جایگزین روابط انسانی می شود. در واقع طنز نویسنده طنزی سیاه و تلخ است که در پس ظاهر خنده دار خود می تواند اشک به چشم خواننده بیاورد.

برش هایی از کتاب :

خیلی خب خدا، فرض می کنیم تو واقعا مرا در این شرایط قرار داده ای تا امتحانم کنی. تو مرا با مشکل ترین امتحان ها یعنی پدر و مادر و جوش هایم به آزمون کشیدی. فکر کنم امتحانت را قبول شدم… کشیش به ما گفت که هیچ وقت شک نکنید. به چی شک نکنیم؟ همیشه بیش از حد به من سخت گرفته ای، پس من ازت می خواهم که بیایی پایین و شک مرا برطرف کنی!

مشکل اینجاست که همیشه انتخاب تو از بین دو تا بد است. مهم هم نیست که کدام را انتخاب کنی، هر کدام شان ذره ای از تو را می خورند تا آنجا که دیگر چیزی باقی نماند. بیشتر آدم ها در بیست و پنج سالگی تمام می شوند. و بعد تبدیل می شوند به ملتی بی شعور که رانندگی می کنند، غذا می خورند، بچه دار می شوند، و هر کاری را به بدترین شکل اش انجام می دهند. مانند رای دادن به کاندیدای ریاست جمهوری ای که آن ها را یاد خودشان می اندازد.