لیلی و مجنون

کتاب لیلی و مجنون، سومین مجموعه شعر از مثنوی های حکیم نظامی گنجوی که وی آنرا برای نخستین بار به شکل منظومه فارسی و در ۴۷۰۰ بیت سروده است. گفته می شود نظامی مثنوی لیلی و مجنون را به درخواست اخستان یکم بن منوچهر پادشاه وقت شروانشاهان (سلسله ای در ناحیه قفقاز که باکو پایتخت آن بود) و در مدت زمان کوتاهی (۴ ماه) به نظم کشیده است. (در ایران سلجوقیان حکمرانی می کردند و حکومت آذربایجان در دست اتابکان و تحت لوای سلجوقیان اداره می شد). بهترین کتاب لیلی و مجنون

نظامی در سال ۵۸۱ ه.ق سفری کوتاه به دعوت سلطان قزل ارسلان (سومین پادشاه اتابکان) به ۳۰ فرسنگی گنجه رفت و از آن پادشاه عزت و حرمت دید. (بیشتر پژوهشگران عقیده دارند ریشه داستان لیلی و مجنون برگرفته از اشعار و افسانه های عربی می باشد که نظامی آن را با حال و هوای ایرانی سروده است.

بن مایه عربی کتاب:

طبق اظهار محققان شخصیت های لیلی و مجنون با هویتی واقعی در کشور عربستان می زیسته اند. اما برخی هم روی این نظر تردید دارند و آنرا تنها یک افسانه می دانند. به گفته دکتر حشمت مؤید، محقق ایران شناس، نویسنده، و استاد دانشگاه، مجنون کنیه شاعری عرب به نام قیس این عامری بوده که در قرن دوم هجری و در قبیله نجد می زیسته است. بهترین کتاب لیلی و مجنون

وی در واقعیت دلباخته دختری به نام لیلی از همان قبیله می شود و اقدام به سرودن ابیاتی برای لیلی می کند. این اشعار چنان در دل اعراب جا باز می کند. پس از آن و در طی ۲۰۰ آنقدر از سوی نویسندگان بازنویسی می شود که خواه ناخواه دچار تغییرات با شاخ و برگ بسیاری می شود.

خلاصه روایت داستان:

لیلی و مجنون، دختر و پسری جوان هستند که در مکتبخانه عاشق هم می شوند. مجنون، لیلی را از خانواده اش طلب می کند اما این خواستگاری سرانجام خوشی ندارد. نتیجه اصرار های مجنون به کشمکش و درگیری های قبیله ای ختم می شود که البته مجنون طرف قبیله لیلی را می گیرد.

عاقبت لیلی را به مرد ثروتمندی با نام ابن اسلام عقد می کنند، اما بیماری او موجب ناکامی شوهرش می شود. ابن اسلام از نارحتی لیلی بیمار می شود و دق میی کند. لیلی که دوشیزه مانده، در سوگ شوهری که هیچوقت دوستش نداشت می نشیند.