بیچارگان

معرفی کتاب بیچارگان داستایوفسکی نشر نی :

هر دو با هم شروع به خواندن دست نویس کردند و سپیده‌ دم آن را به پایان رساندند و ساعت ۴ صبح رفتند داستایوفسکی را بیدار کردند و برای شاهکاری که آفریده بود به او تبریک گفتند. نکراسوف ان را با این خبر که «گوگول تازه‌ای ظهور کرده است» نزد بلینسکی برد و آن منتقد مشهور پس از لحظه‌ای تردید بر حکم نکراسوف مهر تایید زد. روز بعد بلینسکی با دیدار داستایوفسکی فریاد زد : «جوان، هیچ می‌دانی چه نوشته‌ای؟… تو با بیست‌ سال سن ممکن نیست خودت بدانی.» داستایوفسکی سی‌ سال بعد این صحنه را «شگفت‌ انگیزترین لحظه حیاتش» خواند…

برشی از متن کتاب :

آدم‌های ثروتمند از فقیرهایی که به صدای بلند از بختشان شکوه و شکایت می‌کنند خوششان نمی‌آید – می‌گویند اینها سمج هستند و مزاحمشان می‌شوند! بله، فقر همیشه سمج است – شاید غرولُند این گرسنه‌ها خواب را از سر ثروتمند بپراند!