معرفی مجموعه کتاب طهران نامه :
مجموعه دو جلدی کتاب طهران نامه نوشته داریوش شهبازی ، دانشنامه ای است درباره تهران که در آن سخن قناعت به حدود جغرافیایی این ابرشهر نکرده است بلکه مجموعه ای است از مسایل جامعه شناسی و مردم شناسی این کلان شهر که از خواص جغرافیایی کنونی آن در امور بدون حدود در بعد و به ظاهر با فزونی روزانه کوچه ها و خیابان های نوین آن هم بدون وقفه رو به نهایت دارد و خواننده با انصاف تصدیق خواهد کرد که فراهم آوری این همه اطلاعات از چنین شهری که منابع اطلاعاتی آن در پاره ای از مواضع صفر و در پاره ای دیگر آنقدر نارساست که در نزد اهل تحقیق به صورت سند ارزشی ندارد.
تهران به ظاهر رونق خود را از فتنه خانمان برانداز مغول فراگرفته و هر چه مغولان بالفعل در براندازی ری کوشیدند بالقوه در احیای رونق تهران اثر گذاردند البته از این گفته نباید استنباط شود که خرابی ری موجب تکوین تهران از زمین بیاضی در اطراف ری شد.
نه چنین نیست چه باستان شناسان که در دهه چهل همین قرن در دامنه شرقی تپه های قیطریه یعنی در غرب جاده ای که قیطریه را به دروس وصل می کرد با حفاری های خود به آثار باستانی رسیدند و آن را در منظر عام قرار دادند.
از آنجا که نویسنده محترم مجموعه دو جلدی طهران نامه با دقت بسیار یکایک تحولات بعد از پایتختی را به صورت الفبایی دانشنامه ای هر چه دقیق تر توضیح داده است. هرگونه توضیحی دیگر درباره آنها پر سخنی و نامطبوع است و انصاف را نویسنده هر چه در هر مورد می توان گفت ، گفته است و بی شک گفته های ایشان پاسخ هر نویسنده ای درباره تهران را خواهد داد.
درباره کلمه تهران و شمیران :
- تهران مرکب از پسوند مکانی «ران» و لفظ «ته» و «تاب» و «تف» همه به معنای گرماست و بدین ترتیب تهران معنای «گرمسیر» و «جای گرم» را می دهد.
- شمیران مرکب از «ران» که پسوند مکانی است و لفظ «شم» است که «شم» و «سم» و «چم» همه به معنای سرماست و بدی ترتیب شمیران به معنای «سردسیر» و ییلاق خنکی است.
- با نهایت تاسف از گذشته دور گرمسیر بودن تهران و سردسیر بودن شمیران یکی را قشلاق دیگری و دیگری را ییلاق اولی ساکنان این دو ناحیه شناسانده بود و امروز متاسفانه این فاصله طبیعی با یکی شدن در این شهر هر دو را گرفتار هوای بس آلوده و فاقد فضای سبز کرده است.
نقد و بررسیها0
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.